محمد صفری- استاد دانشگاه و تحلیلگر مسائل سیاسی

تبعیض آشکار در دستیابی به دانش و فناوری هسته ای از سوی آمریکا و کشورهای غربی در راستای وابسته نگاه داشتن زیر ساخت های کشورهای در حال توسعه ای است که با سیاست های غرب فاصله دارند، مورد ارزیابی قرار می گیرد.

جلوگیری از دستیابی به این فناوری به بهانه خطر ساخت سلاح اتمی در حالی مطرح می شود که آمریکا خود از این سلاح در هیروشیما و ناکازاکی استفاده نموده و صدها هزار انسان غیرنظامی را به کام مرگ فرستاده است.

همچنین رژیم تل آویو دستیابی به بمب هسته ای را از حدود ۵۰ سال قبل با همکاری فرانسه و آمریکا آغاز نمود و در اواخر دهه ۱۹۶۰ اولین بمب اتمی خود را با هدف جنگ  علیه مسلمانان ساخت.

در حال حاضر ۴۴۲ نیروگاه هسته ای در ۳۰ کشور فعال هستند. آمریکا با ۱۰۴ نیروگاه هسته ای بیشترین نیروگاه هسته ای فعال را درجهان دارد. فرانسه نزدیک به هشتاد درصد انرژی برق خود را از نیروگاههای هسته ای تامین می کند آلمان نیز در جایگاه سوم جهان قرار دارد.

کشورهای عضو باشگاه هسته ای جهان این تکنولوژی را در انحصار خود قرار داده و سایر کشورها ی مستقل و یا غیرهمسو را از داشتن این دانش به بهانه های واهی منع می نمایند.

دانش هسته ای برای رشد و توسعه ملی و ترمیم زیر ساخت های کشور ضروری است. انرژی هسته ای فقط در تولید برق خلاصه نمی شود بلکه در سایر حوزه ها از جمله در  حوزه های پزشکی (بویژه سرطان) و بهداشت، دامپزشکی و دامپروری، دسترسی به منابع آب، کشاورزی، باستان شناسی و صنعتی کاربرد دارد. کارشناسان در مقرون به صرفه بودن این انرژی اظهار می دارند که یک قرص ۳۰ گرمی اورانیوم بعنوان سوخت، معادل ۳ تن ذغال سنگ است وانرژی حاصل از آن در راکتور برابر ۱۵۰ تن ذغال سنگ خواهد بود.

همچنین کارشناسان موضوع  معتقدند که ساخت نیروگاههای اتمی جزء صنایع پردرآمد و باثبات محسوب می گردد و سازندگان آن در دنیا بسیار محدود می باشند.

از جمله کشورهای سازنده نیروگاههای اتمی عبارتند از: آمریکا – فرانسه – ژاپن – روسیه – کانادا – چین و کره جنوبی است (آلمان تا چندی قبل جزء سازنده ها محسوب می شد).

اگرچه هزینه ساخت یک نیروگاه هسته ای بسیار بالاست و بر اساس برآوردهای قبلی آژانس بین المللی انرژی اتمی، هزینه ساخت یک نیروگاه هسته ای هزار مگاواتی معادل ۵٫۲ میلیارد دلار می باشد اما سوخت چنین نیروگاهی بسیار ارزانتر از نیروگاه مشابهی که از سوخت فسیلی استفاده می شود برآورد شده است.

سوخت هسته ای مورد نیاز یک نیروگاه هسته ای هزار مگاواتی حدوداً ۳۰ تن اورانیوم غنی شده در سال می باشد که هزینه آن در شرایط عادی ۱۰ میلیون دلار و در بدترین شرایط ۲۵ میلیون دلار است و این مبلغ حدوداً ۲% هزینه کارکرد یک نیروگاه با سوخت نفت می باشد. یعنی در بلندمدت هزینه بالای احداث یک نیروگاه هسته ای در ازای برق ارزانی که تولید می کند به راحتی جبران خواهد شد.

همچنین افزایش تصاعدی مصرف انرژی در جهان، تنها انرژی هسته ای است که از فرایند تولید تا مصرف، هیچ گاز گلخانه ای تولید نمی کند و در زنجیره کامل انرژی هسته ای از برداشت اورانیوم تا تولید زباله های هسته ای در هرکیلو وات ساعت فقط ۲ تا ۶ گرم کربن تولید می کند.  برای مثال اگر ۴۴۲ نیروگاه هسته ای سراسر دنیا تعطیل شوند و بجای آن از سوخت های فسیلی مانند نفت یا گاز استفاده گردند سالانه ۶۰۰ میلیون تن کربن به جو زمین وارد خواهد شد.

لهذا انرژی هسته ای بعنوان یک انرژی پاک و مقرون به صرفه  برای تولید ملی و ترمیم زیرساختهای کشور ضروری است و باید در مقابل تبعیض های هسته ای مقاومت و تدبیر نمود وبه تبلیغات غرب ودوستان نا آگاه داخلی مبنی بر اینکه هزیه های استفاده از این فناوری برای کشور مقرون به صرفه نیست، توجه ننمود.