عطسه ترامپ شنیده می شود اما ناله مردم شنیده نمی شود!

توجه بیش ازحد مقامات جمهوری اسلامی به رجزخوانی ورفتار نمادین رئیس جمهوری امریکا نه تنها نشانه قدرت،جرات ،شجاعت وقهرمانی آنان نیست بلکه ناشی از ضعف وعجز و وابستگی است.

 کشوری که  صدای آهسته عطسه ترامپ در گوش مقاماتش، بلند تر از  ناله بلند ملت ارزیابی می گردد باید منتظر طوفان بماند.

 اگر نیم نگاهی به اعتراضات واعتصابات مردمی در یکسال گذشته بیاندازیم به سادگی خواهیم دید که کارگران ،معلمان،کامیونداران،پرستاران،سرمایه گذاران بانکی،دستفروشان ،دانشجویان و....نه با انگیزه های سیاسی ونه با هدایت ومدیریت سرویس های اطلاعاتی کشورهای بیگانه ونه با سازماندهی اپوزیسیون به کف خیابان آمدند آنان مطالبات صنفی کاملا به حقی داشته اند که متاسفانه با مدیریت ناکارامد در مقابل اعتراضات بحق آنان، شاهد تغییر شعارهای آنان به  شعارهای سیاسی شده ایم با نشنیدن صدای مظلومانه کارگرانی که 6 ماه حقوق دریافت نکرده اند چه انتظاری جز تغییر شعارهای صنفی به شعارهای سیاسی خواهیم داشت! در مقابل شعارهای سیاسی وحضورنیروهای امنیتی مجبور به بازداشت کارگر،پرستار وکامیوندار خواهیم شد که همسر وفرزندان آنان چیزی برای ازدست دادن ندارند وسراسیمه در مقابل نظام گارد خواهند گرفت!

اگر نظام سیاسی 40 سال دوام آورد چون همواره در مقابلش معترضینی می دید که از جنس خودش نبود اشراف واشراف زاده ها ومرفهان بی درد ونهایتاگروه ها واحزاب سیاسی وابسته به غرب در مقابل نظام خود نمایی می نمودند اما جنس کارگر،معلم،پرستار واقشاری که خود انقلاب کرده وپشت سر امام راحل بودند را باید ببینیم وصدایشان را بشنویم و باید این تفاوت را درک کنیم.

دولتمردان باید بدانند که تهدید اصلی برای نظام سیاسی جنگ نیست  نبایدتهدید را در حوزه های نظامی گری شناسایی کنند از امام راحل آموخته ایم که تهدید واقعی ناوهای امریکایی در خلیج فارس نیستند بلکه تهدید واقعی در سرزمین خودی مستتر است تهدید برای نظام سیاسی را باید در حوزه مردمی بیابیم مردمی که از جنس خود نظام هستند مردمی که دست خالی در مقابل صدام و43 کشور حامی او ایستادگی کردند این مردم می توانند برای نظام بهترین فرصت ها را ایجاد نمایند اگر صدایشان شنیده نشود به مثابه اصلی ترین تهدید در مقابل نظام خودنمایی خواهند نمود اگر نظام سیاسی،کارآمدی خود را از دست بدهد وبجای اولویت قراردادن رفاه اجتماعی مردم ، به خارج از مرزها نگاه بیاندازد ومردم را فراموش نماید وحتی صدای آنان را نشنود وبه ندای آنان لبیک نگوید وبرخواسته های بحق ملت سرتعظیم فرود نیاورد در گردبادی از خشم همین مردم نابود خواهد شد.

نباید منتظر ماند تا صدای ملت به ناله تبدیل شود و ناله شان  به فریاد  بیانجامد و اگر فریادشان در میان عطسه رئیس حکومت ظلم ،گم بشود نهایتا طوفان  به پا خواهد شد ودر فضای طوفانی تمنای دولتمردان شنیده نخواهد شد این امر نه  ادعای من ، که سنت الهی وتجربه تاریخ است.

گوش دولتمردان  به صدای آهسته ونجیب ملت ایران باید حساس شود و به تمنای مردم ایران پاسخ بدهد در اینصورت می تواند به ملتش تکیه کند ودیگرنه تنها نیازی ندارد به عطسه ترامپ توجه کند بلکه فریاد ظلم  جهانی تنها با اخم  همین ملت درهم خواهد شکست .

دکتر محمد صفری - استاد دانشگاه